Βότανα

Η βαθιά γνώση των βοτάνων που υπήρχε στην περιοχή μας από την αρχαιότητα και η εκτεταμένη χρήση τους καθώς και η αυτοφυής παρουσία τους αποδεικνύεται από πολλές μυθικές , ιστορικές και λογοτεχνικές αναφορές.

Τα βότανα της περιοχής αποτελούσαν τα συστατικά των περίφημων φίλτρων των θρυλικών Θεσσαλών μαγισσών όπως περιγράφει και ο σχετικά σύγχρονος μεγάλος συγγραφέας Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης.

Όντας πολύπειρος , στα γεράματά του ο μέγας Ιπποκράτης επιλέγει να εγκαταβιώσει στην περιοχή αυτή , γιατί άραγε;

Κι ακριβώς μέσα από τη φιλοσοφία του Ιπποκράτη επιλέγουμε το όνομα των βοτάνων μας κράσις , Αχίλλειος κράσις .

Κράσις είναι η ισορροπία της αναλογίας των χυμών του ανθρωπίνου σώματος που συντηρεί την υγεία ή προκαλεί τις αρρώστιες στην ψυχοσωματική οντότητα του ανθρώπου ,

δηλαδή αυτό που ακριβώς συνεισφέρουν τα βότανα στον σύγχρονο διαταραγμένο άνθρωπο .

Ο Αχιλλέας αποτελεί το ιδανικό πρότυπο αρμονίας «των χυμών» οξύνους , δυνατός , αστραπιαίος θνητός θεός της αρχαιότητας.

Είχε σπουδάσει ιατρική δίπλα στον Χείρων Κένταυρο , έτσι ώστε είχε πολύ μεγάλες γνώσεις περί των βοτάνων και μάλιστα έδωσε το όνομά του σε ένα από αυτά την Αχιλλαία ( το βότανο αυτό του πρότεινε η Αφροδίτη να βάλει πάνω στην πληγή , που του έκανε το δηλητηριασμένο βέλος του Πάρη στην αχίλλειο πτέρνα , για να ανακουφισθεί ) .